Proclivi currit oratio. Est, ut dicis, inquit; Quid vero? Nihil sane.

Generic Title 83

March 14, 2013 | John Smith (83)

Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Stoicos roga. Et nemo nimium beatus est; Maximus dolor, inquit, brevis est. Qui convenit?

Generic Title 42

February 26, 2013 | John Smith (42)

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Sed nimis multa. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Si quae forte-possumus. Suo genere perveniant ad extremum; Quae duo sunt, unum facit. Omnia peccata paria dicitis.

Generic Title 59

February 19, 2013 | John Smith (59)

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Prioris generis est docilitas, memoria; Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.

Non igitur bene. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Generic Title 65

December 14, 2012 | John Smith (65)

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Que Manilium, ab iisque M. Quid iudicant sensus? Iam enim adesse poterit. Sed nimis multa. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Nemo igitur esse beatus potest.

Generic Title 68

November 21, 2012 | John Smith (68)

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Primum divisit ineleganter; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Certe non potest. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?